Hayal Adası

Yarım hikayelerin,gözyaşlarının,hüzünlerin,umutların azıldığı,gücün yok olmaya ramak kaldığı yerlerden geldim...
Aşk ucuz değildi.İmkansız da!Belki de inanılmak istenen ama hiç sahip olunamayan mutlulukların diyarıydı.Belli bir adı yoktu.Başlıksız hikayeler gibiydi.Kendi hikayene,yaşanmışlıklarına,gördüklerine göre sen belirler din.Herkes farklı sunardı.Kimin kaçtığı,kimin görmek istediği,kimin ise önerilerle geldiği bir dünya idi.

Basit ama büyüleyen süslerle çevrili.Ağaçlar,güzellik konusunda birbiriyle yarışan çiçekler,deniz ve yeşilliğin karışık oldu tarif edilmez bir koku ve sizi tüm sıcaklığıyla kucaklayan kuş cıvıltıları karşılıyor.Her köşede,kendi halinde insanlar.Sanki hep oradaymışsınız gibi,hafif bir tebessümle: ''-HOŞ GELDİN! '' der.

Güneş batmaya başladığı anda herkes koşturmaya başlar.Karanlık tamamen çöküp,dalga seslerinin tam duyulmaya başlandığı anda ateş yakılır.İnsanlar ateşin başına toplanmaya başlar.Hepsinin elinde mutlaka bir şeyler vardır.Hiç kaybetmek istemedikleri o heyecanlı bakışlarla gelmeni beklerler.Köşen hazırdır!Yavaş adımlarla,anlam veremediğin ama kendine mani olamadan attığın gülücüklerle ilerliyorsunuz.Yerinize oturursunuz!Bazen uzun bazense kısa süren sessizlik sonun da bozulur.İlk defa gördüğün yüzlerden herhangi biri başlar anlatmaya.Hiç kimse yargılamadan,yüz ifadesini değiştirmeden,kafasını sallamadan kısacası hiç bir vücut hareketi bulundurmadan,lafını kesmeden öylece dinlerler.Şaşırır kalırsın.Anlatılanların şokuna mı uğrarsın yoksa kimsenin tepki vermeden dinlemesinin hayretliği midir?Anlam veremezsin ama tepki de veremezsin.Sen şaşkınlığı üstünden atana kadar bütün hikayeler anlatılmış,bütün gerçekliğiyle sunulmuş ve sıra sendedir.

Baskı yoktur.Tercih senindir.Hiç bir şekilde,hiç bir şeyle yargılanmazsın.İster şimdi istersen daha sonra anlatırsın.Kimi hemen kurtulmak için anlatır kimi ise hala hazmedemediğinden zaman geçmesini bekler.Burada her şey bambaşkadır.Etrafımızda gördüğümüz tüm kötülük,olumsuzluklardan,kahpelikler den,vicdansızlıklar dan,yargılamalardan,suçluluklar dan,şerefsizlikler den tamamen uzaktır.Sadece ve sadece dinlenirsin.İnsan olduğunu,bay/bayan olduğunu hissedersin,önemli olduğunu,değer verildiğini,bastırmaya çalıştığın o güzel duyguların aslında her şeyden üstün olduğunu fark edersin..

İlk gün geldiğin gibi dönersin.Vedalaşma,güle güle,hoşça kal,yine bekleriz gibi laflar söylenmez.Son gece toplanılır ve tek bir şey denilir:
-Seni uğurlamayacağız!Çünkü bura senin evin istedin zaman gelirsin.Sen kendi evine kapıyı kendin açarak geldin ve giderken de kapıyı sen kapayıp gideceksin.Tek bir şey yapmayacaksın.Giderken arkana bakmayacaksın!Eyer arkana bakarsan;bizle vedalaşmış ve bir daha asla buraya gelmeyecekmiş olursun...

Arkana bakmadan git ve elinde bir anahtarın olduğunu unutma!

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BÜTÜNLEŞEN DUYGULAR.........

İğrenç insanların;iki yüzlülükleri,kahpelikleri,adalet diye tanıttıkları adaletsizlikleri vardı...Kendi sundukları oyunları kendi kılıflarına uydurmuşlardı.Seyircilerin müdahale etme hakkı yoktu!Sadece çaresizce izlemekle yetiniyorlardı. Çünkü;kendi düşüncelerinde onlara ait bir dünya kurmuşlardı yada gördüklerini görmek istemediklerinden,hayallerinin hüsranla sonuçlanmamasından dolayı öyle kabul etmek istemişlerdi... Benim dünyam da bu oyunların içinde küçük bir senaryoydu.Önceleri seyirci olarak izlemekle yetiniyordum.Bu küçük senaryonun baş kahramanı olacağımı tahmin bile edemezdim.Masumane gülüşlerinin,saf görüntüsünün,deli gibi sevgisinin,göz yaşlarının altında acımasızca oynanan oyunun bir parçası olduğumu;ezilen gururumun,yıkılan dünyamın farkında olmadan melek yüzlü şeytana,hiç düşünmeden dokunulmamış duygularımı sunmuştum. Bu küçük senaryonun içinde oynanan oyunun aslında pek fazla değeri yoktu!Önemli olan yıkılan dünyam değildi.Çünkü her şeye rağmen o dünyamı tekrar kurmay
Devamı

Hangi Taraf?

Resim
Kuş besleyen insanlara her zaman hayran olmuşumdur!Ayrı bir özen ve beceriyle bakıp,beslerler.Bazen bunun sayısı 1 bazense 2,3,4,5 derken çoğalır.Nasıl bir duygudur bilmiyorum.Ama onlarla ilgili bir şeyler paylaştıklarında,gözlerinde ki o pırıltıyı gördükçe kıskanırım.. Emindirler!Emindirler ellerinin arasından asla kaymıyacaklarından,giderlerse de geri döneceklerinden.Aslında haklıdırlar.Kuşu ellerine alı,sever,okşar sonra alnının ortasına bir öpücük kondurur,göğe doğru salarlar.Bilmeyen insan korkar.Nasıl bıraktı der.Karşınızda ki insanın anlamadığınız,hiç tatmadığınız o tebessümüne anlam veremez,safça bulursunuz... Sonra arkanızı dönersiniz.Siz diğerlerine odaklanıp,onları seyrederken;birden kanat sesi duyarsınız.Arkanızı dönersiniz ve gönderdiğiniz yoldan,geriye dönmüş,size doğru ap ayrı bir heyecanla,bütün kuvvetiyle kanatlarınız çırpıp geri döner.Karşınızda ki insan ellerini açar;tekrar öpüp,sevip yerine bırakır.Sonra aynı tebessümle size doğru gelip,gördün mü dercesine kafas
Devamı

18.08

İnsan ölüm pençesindeyken yaşadıkları gözünün önünden film gibi geçer sanırdım.Ama öyle değilmiş...Bugün kesin ve kesin anladım. Yaşadığımız o kısacak yada o kısacık zaman da çok şeyler var ya hani!İşte.İşte onlar geldi gözümün önüne...Her şeyi tekrar tekrar yaşadım.Gözlerim dolu,kalbim buruk suratım da hüzün ve mutluluk karışımı bir tebessüm...Her anı tekrar tekrar.Hiç bir detayı kaçırmadan... Ne kadar yorulsam da,güçsüz kalsam da...Neyse sen artık sadece geçmişime ait bir çizgisin!Ötesi değil....
Devamı