Geride Kalanlar

Kimi sevsem yalan kime güvensem aynı hikaye. önümde ıslak kağıtlar yazmaz kalemim  susmaz hıçkırıklar, beni yazdıklarımdan başka kim anlar. önce yazar sonra okurum daha çok nefret edebilmek için sevmekten.. Kimse üzemezdi hani beni? Değişen neydi hislerim mi? Yarı yolda bırakan kaderim mi? Candın canıma ömrümden ömürdün her anıma. kim anlar beni, bunu okuyanlarmı sanmam.. teslim etmeden bu canı anlamaz kimse anlatcaklarımı çok susmam senden önce neysem oyum, geçmişim bırakmadan yakamı dönmem. Verilmiş sözlerim de var dayasalar silahı kafama dönmem ben yemin etmişken sen yine gelip benim olsan dönüpde yüzüne yeniden sebebim diyemem... Ne kadar aşk? Ucuzmu sattığın bedeninden? Orkun Gümüş

Kuş besleyen insanlara her zaman hayran olmuşumdur!Ayrı bir özen ve beceriyle bakıp,beslerler.Bazen bunun sayısı 1 bazense 2,3,4,5 derken çoğalır.Nasıl bir duygudur bilmiyorum.Ama onlarla ilgili bir şeyler paylaştıklarında,gözlerinde ki o pırıltıyı gördükçe kıskanırım.. Emindirler!Emindirler ellerinin arasından asla kaymıyacaklarından,giderlerse de geri döneceklerinden.Aslında haklıdırlar.Kuşu ellerine alı,sever,okşar sonra alnının ortasına bir öpücük kondurur,göğe doğru salarlar.Bilmeyen insan korkar.Nasıl bıraktı der.Karşınızda ki insanın anlamadığınız,hiç tatmadığınız o tebessümüne anlam veremez,safça bulursunuz... Sonra arkanızı dönersiniz.Siz diğerlerine odaklanıp,onları seyrederken;birden kanat sesi duyarsınız.Arkanızı dönersiniz ve gönderdiğiniz yoldan,geriye dönmüş,size doğru ap ayrı bir heyecanla,bütün kuvvetiyle kanatlarınız çırpıp geri döner.Karşınızda ki insan ellerini açar;tekrar öpüp,sevip yerine bırakır.Sonra aynı tebessümle size doğru gelip,gördün mü dercesine kafas