Geride Kalanlar

4 ay 11 gün 8 saat 58 dakika geçti.Geçerli bir sebebi olmadan bitti...Yeni başlamıştık hikayemize.Paylaşıp,anlatabileceğimiz daha çok hayallerimiz,yarınlarımız,umutlarımız vardı! Önceleri seni görebilmek,sarılabilmek,kokunu içime çekebilmek için yumardım gözlerimi!Her kalktım rüyadan;içim biraz daha buruk,hayallerim biraz daha dağılmış ve özlemim bin kat daha artmış bir şekilde kalkardım.Ama yine de seni görebilmenin huzuru kaplardı bütün bedenimi!Sonraları acı vermeye başladı,baş edemez acı ve özlemle karşılaştım.Korktum geceleri gözlerimi yumup,rüyalarına dalmaya.Uyuma rolleri yaptım,sabahlara kadar bir o yana bir bu yana dönüp durdum.Yine ağlayarak uyandım.Seni her gördüm rüyada.Ama bu sefer özlemin,acının,öfkenin,yanlızlığın birikmiş haykırışlarını savuruyordum etrafa! Girme rüyalarıma diye;her gece yalvardım Allah'a...Biraz zaman geçti görmedim,şimdi yine başladı.Her gece yine seni görüp,hasretinle başlıyorum günlerime.Bastırmaya çalışıyorum,hükmetmeye çalışıyorum.Bilmiyor

Farklı zamanların aynı kahramanlarıyız.Sen kendi hikayenin,bense kendi hikayemin baş rolünde belki de fark edilmeyen figüran rolünde oynuyoruz.... Olumlu yada olumsuz bütün davalarda yargılanıyoruz.Neden,niçinler yok,sebeplerin önemi yok sadece infaz var.Kendimiz dışında yetmeye çalıştığımız bütün davalarda müebbet hapis yada idamla sonuçlanıyor.Dönüp geriye bakamıyoruz sadece kaybettiklerimizin yanı sıra aldığımız cezanın nedenini bilmeden yediğimiz hükme üzülüp,kendimizi kahrediyoruz.Önem verdiklerimizin listesini tutmaya kalksak belki sayfalar yetmez belki de tek bir sayfaya bile sığmaz.Çabalarımız,emeklerimiz,gözyaşlarımız bir hiç misali kaybolur gider. Unuttuğumuz,bize asıl lazım olan benliğimiz ise onca oyunun içinde bir kere bile olsa öne çıkmaz.Düşünülmez,akıla gelmez...O korkumuzla yüzleşmeye kalktığımız da,geriye dönüp bakma istediğimiz zaman yüzleşiriz asıl acı olanla. Kendimiz,hayalimiz,başkaları için ertelediğimiz hayatımız bir gün çıkar karşımıza...İşte o an farkına varır