Zor Olucak Biliyorum

Aşk...
Asırlara destan olmuş,bütün kudretle peşinden koşup direktiğimiz,bedenimizi esir alan ve daha nice yaşanmışlıklara sebep olan duygu!Sahip olup heycanını tadmak istediğimiz,kah mutluluktan havalar uçuran,güldüren kah acıdan diri diri mezara gömen,ağlatan;hayatın iki yüzünü de aynı anda görmemizi sağlayan esaretlik.
İki kişiydik!Farklı zamanda,farklı yerlerde,farklı kişilerle yaşadık hikayemizi.Yarım kalmıştı.Denize bakan balkonda oturmuş öylece etrafı izliyorduk.Bir ara gökyüzünde ki yıldızları izleyip,sonra ona döndüm.Öylece durmuş bakıyordu.Gözleri dolmuştu.Bir kaç gündür yaşanlardan sonra adını koyamadığımız bir ilişkinin içerisindeydik ve bu durum onu fazlasıyla zor duruma sokmuştu.Anlaşılmıcak gibi değildi.Çünkü aynı şeyleri bende yaşıyordum.Her şey ortadaydı ama adı yoktu yada biz tanımlayamıyorduk..
Başımı tekrar gökyüzüne kaldırıp,en parlak olan yıldıza ve yanında ki sönük olan yıldıza bakıyordum...

-Aşk...Ne tuaf bir duygu!Beynini,kalbini,bütün bedenini esir almakla yetinmeyip birde geçmişe esir hale getirip,şuanı yaşamana engel olur,geleceğinide yok eder.Bir çift göze bütün ömrün boyunca bağlı kalırsın..

Başını çevirip beni izleme,ne dediklerime anlam vermeye çalışıyordu.Sessizce dinlemeye devam ediyordu,hiç bir tepki vermeden,pür dikkat bana odaklanmıştı.

-Gerçi hayatta ondan yana kalmıyor!En güçsüz,zayıf anında onu karşına çıkarır ve senden düşünmeni ister.Çünkü tercih yapmak zorundasındır.Karar veremezsin!Ne geçmişine git diyebilirsin nede şuanda yaşadığın zamana kal diyebilirsin..

İkimizde tercih yapmak zorundaydık.Anlamıştı;ne durumda olduğunu anladığımı ve benim de aynı durumda olduğumu.Kafamı çevirip gözlerinin içine baktım.Yaşlarla doluydu.Dokunsan;hınçır bir rüzgar gibi esip her şeyi dağıtıcak,içindeki bütün öfkeyi kusucak ve ailesini kaybeden çocuk gibi bütün gece bir köşeye sinip ağlıyacaktı.Dokunamadım...Çünkü insanın o anda isteyeceği en son şey acımayla bakan gözler,şefkat ve bir omuzdu.Öylece gözlerine kilitlenmiş,ona bakıyordum.Tek bir çıt bile çıkarmadan gözlerime bakmaya devam ediyordu.

-Zor biliyorum!Hayatta,aşkta hayatın boyunca pek yüzüne gülmez.Ne geçmişini ardında bırakmak istersin nede yanında olana tek bir kelime edebilirsin.Ama geleceğin senden bir tercih bekliyor...
-...
-Yaşananlar yaşandı yerde kalır.Sorulucak olan soruların,verilecek olan cevapların hiç bir anlamı yok.Çünkü kalp çoğu zaman içinde yaşadıklarını dilin telafuz etmesine izin vermez.Olduğun durumdan aksisini söylemesini ister,karşısındakinin de öle kabul etmesini.Geçmişin için geleceğini yok sayma,şuanki yaşamınıda yaşamıyormuş gibi farzetme.Ne olursan ol,ne durumda olursan ol,kalbin kime ait olursa olsun şuanı yaşıyorsun.Yok sayamazsın.
Kalbin hala atarken,bedeninin kimin yanında olduğunun önemi yok.Ruhun,beynin,kalbin doğru olanı sana gösterir.Sadece onlara kulak vermeyi bil!

Hala tepki vermiyordu.Sadece gözlerinden yaşlar damlamaya başladı...

-Geleceğin seni bekliyor!Ya geçmişin yanında olucak yada şuanın...Tercih senin.

Birbirimize bakmaya devam ediyorduk.Kafamı çevirip,oturdum yerden kalktım.Tam içeri giricekken,

-Dur!Şey...
-Tercihin ne olursa olsun,hep yanında olduğumu bil...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

sevdim seni..

BÜTÜNLEŞEN DUYGULAR.........

'' Onlar Hep Yanım da''